Η παράδοση της οικογένειας Α. Α. Δημακόπουλου στο χώρο της μελισσοκομίας ξεκινά περί το 1957, στη Στεμνίτσα Αρκαδίας.
Τόπος καταγωγής της οικογένειας και απαρχή της μελισσοκομικής δραστηριότητας, στα πλούσια βοσκοτόπια μελισσών που διαθέτει, αρχικά από περιέργεια για τη θαυμαστή τους κοινωνία και ύστερα επαγγελματικά.
Αυτή η φροντίδα και η αφοσίωση πέρασε από τον πατέρα στους γιούς σε μικρή ηλικία και έτσι το βίωμα έγινε αγάπη και μεράκι που εξελίσσεται σε σκληρή αλλά και ποιοτική εργασία.
Σήμερα οι μελλισουργοί της οικογένειας, με φυσικές-βιολογικές μεθόδους, παράγουν το μέλι, τη γύρη, το βασιλικό πολτό, την πρόπολη, το κερί και όλα τα φυσικά και αναγκαία προϊόντα των μελισσών προς τον άνθρωπο.
Η μεταφορά των μελισσών σε διάφορες περιοχές ανά την Ελλάδα, επιτρέπει τη συλλογή του μελιού από διαφορετικά μελιτώματα και άνθη δημιουργώντας αυθεντικές γεύσεις αλλά και ένα φυσικό φαρμακείο που προστατεύει τον ανθρώπινο οργανισμό.
ΓΙΑΤΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΙ;
Η κρυστάλλωση είναι μία φυσική διαδικασία και δεν συνεπάγεται ότι το μέλι έχει χάσει τις ευεργετικές του ιδιότητες.
Το «ζαχάρωμα», όπως αποκαλείται η διαδικασία στην καθομιλούμενη, οφείλεται στη συμπύκνωση των μορίων της φυσικής γλυκόζης που περιέχει το μέλι σε συνδυασμό με την υγρασία και την θερμοκρασία, οπότε και δημιουργούνται κρύσταλλοι.
Οι παράγοντες που καθορίζουν την ταχύτητα της κρυστάλλωσης είναι η περιεκτικότητα του μελιού σε γλυκόζη, η υγρασία (περιεκτικότητα σε νερό), η παρουσία μικροσωματιδίων στο μέλι (γύρη, υπολείμματα κεριού) και η θερμοκρασία διατήρησης.
Γενικά, όσο περισσότερη γλυκόζη, λιγότερη υγρασία περιέχει ένα μέλι και βρίσκεται σε χαμηλή θερμοκρασία, τόσο πιο γρήγορα αυτό θα κρυσταλλώσει.
Η θερμοκρασία των 14 οC είναι η ευνοϊκότερη για την κρυστάλλωση.
Επίσης, το αφιλτράριστο μέλι θα κρυσταλλώσει πιο γρήγορα, καθώς τα σωματίδια που περιέχει λειτουργούν ως πυρήνες κρυστάλλωσης.
ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΙΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ;
Δεν έχουν όλα τα είδη μελιού την ίδια αντίδραση στην υγρασία.
Κατεξοχήν, τα ανθόμελα είναι εκείνα που ζαχαρώνουν ευκολότερα, καθώς έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε γλυκόζη.
Στην αντίπερα όχθη, το μέλι από κωνοφόρα δέντρα είναι εκείνο που ζαχαρώνει δυσκολότερα.